Het gezicht van Debbie sprak boekdelen, toen ze de praktijk binnenkwam.
Omdat het vorige week Pasen was, had Debbie ervoor gekozen om pas vandaag weer langs te komen. Aan haar gezicht was af te lezen dat dat niet zo verstandig was geweest. Op mijn berichtje vorige week, of alles goed ging, had Debbie positief gereageerd maar nu bleek dat ze dat gestuurd had omdat ze graag uitstel had en hoopte dat ze dan vandaag positief binnen zou kunnen komen.
Het was niet goed gegaan de Paasdagen, ze had veel te veel gesnoept, te veel gegeten en te veel gedronken. Ze was van te voren echt wel van plan om verstandig te eten, maar ze had te veel in huis gehaald voor de brunch en daardoor had ze tijdens maar ook na de brunch te veel gepakt, het was zonde om het weg te gooien vond ze. En toen het dan toch fout ging, maakte dat glas wijn ook niet meer uit, net zo min als dat tweede glas wijn.
En als eerste Paasdag mis ging, dan kon ze net zo goed tweede Paasdag ook meedoen met de rest en pas op dinsdag weer op gaan letten.
Jij kent die gedachtengang vast ook wel van jezelf, het is zo moeilijk om daar dan uit te komen.
Ze durfde de hele week niet in de buurt van de weegschaal te komen en ook die stress had ze geprobeerd weg te eten.
Het is eigenlijk zo verdrietig, als dit de situatie is waar je in blijft hangen. En echt waar, als iemand het herkent, ben ik het wel. Maar ik ben zo gelukkig dat ik er uit gekomen ben en dat kunnen Debbie en jij ook!
Een tip die ik Debbie meegegeven heb is dat je niet meer in dagen moet denken, maar echt in momenten. Jammer dat het net even mis ging, maar nu ga ik weer verder. Want het maakt wel degelijk uit of je gedurende een uur, een dag of week de fout in gaat. Pak het weer op zodra je kunt en bedenk bij jezelf dat je niet kunt veranderen hoe het was, maar wel hoe het zal gaan. Blijven hangen in wat er was heeft geen enkele zin, terwijl je er zoveel gelukkiger van wordt als je de controle weer in handen hebt en de dingen doet waar je bewust voor kiest.
Verder heb ik geadviseerd om een emotie-eet-dagboek bij te houden. Daarin schrijf je op wat je eet, wanneer je eet, waarom je eet en met wie je eet. Vooral de redenen waarom je eet zijn heel belangrijk, als je honger hebt is het natuurlijk volkomen normaal dat je wat eet. Maar als je eet omdat je je ongelukkig voelt, omdat je boos bent of omdat je gefrustreerd bent, dan kan dat een probleem zijn. Zeker als je dat regelmatig doet. Voor Debbie waren het met Pasen in eerste instantie geen negatieve gevoelens, maar omdat ze gezellig meedeed en wat meer pakte dan ze van plan was, raakte ze teleurgesteld in zichzelf, ze werd boos op zichzelf en eigenlijk gingen toen pas de remmen los. Dus Debbie gaat het noteren en dan kunnen we de volgende keer bekijken of er andere manieren te bedenken zijn om met die gevoelens om te gaan.
Ik hoop dat jij ook iets aan deze tips hebt, mocht je meer tips of begeleiding willen, neem dan gerust contact met me op, samen kunnen we zorgen dat jij ook de controle over je leefpatroon weer terug krijgt.
Veel liefs,
Ingrid
💛