Eet jij meer als je last van stress hebt?

Heb jij het gevoel dat je in drukke, stressvolle periodes meer eet dan goed voor je is? En lukt het je dan niet om weer in een gezond leefpatroon terug te komen? Een heel herkenbare situatie, toch? Ook voor mij, ik weet helemaal hoe je je dan voelt!

Troost uit eten

De laatste maanden heb ik meer last van stress dan ik zou willen. Veel zorgen om de gezondheid van een dierbare die zwaargewond geraakt is bij een ernstig ongeluk en daarnaast ook veel druk vanwege de praktische dingen die er dan voor haar geregeld moeten worden.

Vroeger zou ik die zorgen allemaal weggegeten hebben. Niet dat ze dan ook maar een beetje opgelost zouden zijn, maar het eten gaf me altijd troost, maar ook altijd maar voor heel even. En vervolgens had ik meer eten nodig, ofwel omdat de troost niet lang genoeg duurde, ofwel omdat ik teleurgesteld was in mezelf en mezelf schuldig voelde. Dat moest dan natuurlijk ook weer weggegeten worden. Het was een vicieuze cirkel, met als gevolg dat ik mijn overgewicht niet kwijt kon raken maar juist zwaarder werd.

Stress niet weg-eten maar er mee omgaan

Tegenwoordig gaat het gelukkig niet meer zo, ik weet nu wel manieren om met mijn stress om te gaan. Het weg-eten van vroeger verstopte mijn (stress-)gevoelens voor heel even maar het hielp me niet om er mee om te gaan.

Ik vond het zwak van mezelf dat ik me tot dat eten wendde, maar inmiddels is het wetenschappelijk aangetoond dat psychische oorzaken zoals depressie, angststoornissen, langdurige stress of traumatische ervaringen onze eetlust kunnen beïnvloeden. Dit soort dingen kunnen het stresshormoon cortisol activeren. Een toename van het stresshormoon kan onder andere tot gevolg hebben dat onze eetlust toeneemt. We geven dan bovendien vaak de voorkeur aan voeding die vetrijk en calorierijk is.

Voor mij helpt die wetenschap heel veel, ik voel me nu niet meer schuldig om al die keren dat het mis ging. Ik vind het wel jammer dat ik daardoor zolang overgewicht heb gekregen en gehouden en ik voorkom dat nu, maar ik weet nu dat het niet puur aan mijn eigen doorzettingsvermogen lag. Dat inzicht heeft mij heel erg geholpen om uit die vicieuze cirkel te komen.

Hoe ik het nu doe

Allereerst zorg ik voor tijd voor mezelf. Dat is echt heel belangrijk. Als je ooit gevlogen hebt, zul je gehoord hebben dat de stewards en stewardessen vertellen dat je eerst voor je eigen zuurstofmasker moet zorgen voordat je voor de maskers van je kinderen zorgt. En dat geldt in geval van stress eigenlijk ook. De enige manier waarop jij het vol kunt houden om in periodes van stress voor je dierbaren, je baan, je huishouden, voor alles te zorgen, is door ook vooral goed voor jezelf te zorgen. Als je dat niet doet, ligt meer overgewicht, een burn-out of een depressie op de loer.

Voor mij is tijd voor mezelf bijvoorbeeld een heerlijk warm bad, met een simpel boek waar ik niet over na hoef te denken. Lekkere badolie of badschuim erbij en ik heb heerlijk even de tijd om bij te tanken.

Als het lekker weer is, ga ik het liefste een eind wandelen in een mooie, rustgevende omgeving. Maar als de omgeving me geen rust geeft, dan wandel ik met vrolijke muziek waardoor ikzelf ook weer lekker vrolijk word, heerlijk!!

Wat voor mij ook heel goed werkt, ik een leuke feel-good-film. Afgelopen weekend ben ik naar Downton Abbey – A New Era geweest, zo leuk, ik heb genoten. En daarna kan ik er weer even tegen. Het zorgt dat ik een paar uur geen zorgen heb, omdat ik met wat anders bezig ben en het werkt voor mij heel goed.

En waar ik ook heel goed op let, is dat ik mijn gevoelens niet wegstop, maar dat ik er wat mee doe. Ik ben van de lijstjes, dus als ik het druk heb maak ik to-do-lijstjes, zodat ik alles wat ik moet doen overzichtelijk krijg en bij ieder vinkje wat ik zet voel ik opluchting. Dat werkt beter dan alleen maar steeds denken dat ik nog zoveel moet doen, ik zie vooruitgang. 

Verder zorg ik dat ik er over praat, als ik merk dat het me teveel bezig houdt. Anderen kunnen  me vaak helpen om het in een ander perspectief te zien, maar ook kunnen ze me vaak helpen door dingen over te nemen. En altijd geeft het me rust als er iemand even naar me luistert, me even een arm om mijn schouder geeft of me geruststelt. En dat is allemaal zoveel beter dan het wegstoppen onder eten, want dan komt het toch steeds weer tevoorschijn.

Wat werkt voor jou?

Wat zijn voor jou manieren om je zorgen even los te laten en ruimte voor jezelf te maken? Ik ben heel benieuwd, laat het me eens weten!

Veel liefs,
Ingrid